- Nieuws
- “Het belangrijkste is dat je er gewoon bent”
“Het belangrijkste is dat je er gewoon bent”
“Het belangrijkste is dat je er gewoon bent”
Feikje Wagenaar (56) is sinds een paar maanden vrijwilliger in het ziekenhuis op de afdeling Oncologie. Niet zomaar een vrijwilligersfunctie. “Goed luisteren en affiniteit met de doelgroep is het belangrijkst”, vertelt Feikje.
Feikje werkte 30 jaar als fysiotherapeut en is nu zelfstandig life coach en trainer. “Vanuit huis kreeg ik mee; als je de mogelijkheid hebt, doe dan iets voor een ander. Toen de kinderen nog kleiner waren hielp ik bijvoorbeeld op school mee en liep ik met de collectebus langs de deuren. Nu was het moment dat ik dacht: Ik wil iets doen voor een ander, van toegevoegde waarde zijn. Via via kwam deze vrijwilligersfunctie van Stichting Vechtgenoten op mijn pad. Ik vind het geweldig om te doen!”
Voldoening
Feikje: “Ik heb eerst 3 dagdelen meegelopen bij het Vechtgenotenhuis. Ik steek graag mijn handen uit de mouwen, maar ik wil er zelf ook wel voldoening uithalen. Daarom werd ik al snel in contact gebracht met Irma Veneman, coördinator van het Vechtgenotenhuis. Zij was net gestart met de samenwerking op de afdeling Oncologie en ik paste precies in het plaatje dat zij voor ogen had. Omdat de samenwerking nog in de opstartfase zat, kon ik ook nog meedenken, mijn ervaringen delen en helpen met opzetten. Dat vond ik echt leuk!”
“Je doet niks, maar het is zo waardevol”
“Sindsdien werk ik op de afdeling Oncologie in het ziekenhuis”, vertelt Feikje. “Ik ga bij patiënten langs die op de dagbehandeling verblijven, maar ook bij patiënten die opgenomen zijn. Ik kijk even om de deur en maak een praatje. Soms heel algemeen over het weer en soms raken we direct in een diepgaand gesprek. Ik let goed op of de patiënt wel behoefte heeft aan contact. Je moet telkens bedenken dat je patiënten in een hele kwetsbare situatie treft. Dat ze mogelijk te vermoeid zijn of geen energie hebben om te praten. De meesten geven zelf aan waar ze behoefte aan hebben en ik merk het ook snel genoeg.”
Feikje: “Je hoeft niets te doen, alleen maar luisteren, er zijn. En dat is dus zo waardevol. Voor patiënten is het soms juist prettig om tegen een vreemde te praten. Ze willen het thuisfront niet belasten met hun verhaal, de spanning of hun angsten. Bij een vreemde gaat dat makkelijker en praten lucht op. Ik heb ook wel eens een gesprek gehad met een stel. Dan vertellen ze op dat moment dingen, die ze nooit eerder aan elkaar verteld hebben. Dat is heel bijzonder om bij te zijn.”
“Natuurlijk zijn er ook pittige gesprekken met mensen die niet meer beter worden of echt in de put zitten. Dan zoeken we elkaar daarna ook wel even op en praten na, zodat je ook goed naar huis gaat. Je neemt echt wel een keer wat mee naar huis, maar je moet er geen last van krijgen.”
Momentjes van rust
“Vaak zijn het ook kleine momentjes van rust voor de patiënt”, vertelt Feikje. “In de hectiek van de dag, de spanning van de behandeling, is het voor een patiënt ook fijn om even wat afleiding te hebben en over andere dingen te praten dan ziek zijn. Als je dan hoort dat mensen het prettig vonden dat je er was, dan geeft dat echt voldoening. En het maakt dan echt niet uit of het gesprek ging over het weer, over de ziekte of over wat anders.”
Onderdeel van het team
Feikje: “Wat ik persoonlijk ontzettend fijn vind op deze afdeling is dat wij, als vrijwilligers, echt onderdeel van het team zijn. We vragen ’s ochtends of er nog bijzonderheden zijn en of er patiënten zijn waar we langs moeten, of juist niet. En andersom vragen de verpleegkundigen ons ook om bij patiënten langs te gaan. Om een luisteren oor te bieden, even wat langer te praten. Wij hebben daar de tijd voor. Het is fijn om samen met het team van betekenis te zijn voor die patiënten.”
“Koffie met wat lekkers”
Eén ochtend in de week is Feikje op de afdeling Oncologie te vinden. Ze hoopt dat er meer vrijwilligers bijkomen. “We zijn natuurlijk net begonnen, maar onze wens is om in ieder geval 3 ochtenden op de afdeling Oncologie te ondersteunen. En dat er een ruimte komt met een huiselijke sfeer, met een koffiepot met echte kopjes en wat lekkers erbij,” lacht ze. “Patiënten die dat willen, kunnen dan gewoon even langs komen voor een kopje koffie of om even te kletsen.”
Vrijwilliger worden?
Wil je net als Feikje ook vrijwilliger worden op de afdeling Oncologie of wil je eerst meer informatie? Neem dan gerust contact op met Irma Veneman, coördinator Vechtgenotenhuis. Als vrijwilliger wordt je goed begeleid. Je krijgt in ieder geval een 3-daagse basistraining en een training van een dag voor het werken in het ziekenhuis.