Lynn (16) haar moeder had borstkanker (deel 2)

Jaarlijks wordt er wereldwijd aandacht gevraagd voor borstkanker tijdens de oktober borstkankermaand. Eén op de zeven vrouwen krijgt te maken met borstkanker. Het hebben van deze ziekte heeft vanzelfsprekend grote impact op het leven van de patiënt. Maar het heeft net zoveel impact op naasten. Saxenburgh ging in gesprek met de 16-jarige Lynn, dochter van (ex-)borstkankerpatiënt Linda.

Nadat Linda de uitslag kreeg van de biopsie, moest ze aan haar naasten vertellen dat ze een tumor van 6 cm in haar borst had zitten. Zijzelf, maar ook haar man en kinderen zagen het totaal niet aankomen, omdat uit de andere onderzoeken niks naar voren was gekomen. Lynn: “Dat mijn moeder ziek was kwam als een complete verrassing. Ze is normaal gesproken nooit ziek.”

Omgaan met de ziekte en een zieke moeder
Lynn heeft het er zichtbaar moeilijk mee om te vertellen over de ziekte van haar moeder. Ze vertelt dat ze haar moeder altijd als een krachtig en gezond persoon heeft gezien. “Wat ik het meest lastig vond toen mijn moeder vertelde dat ze borstkanker had, was dat ik niet wist wat ik moest verwachten. Hoe ziek zou ze worden? Zou ze dood gaan? We kenden ook bijna niemand met borstkanker. Ik wist in het begin niet hoe ik ermee om moest gaan. Ik was vaak verdrietig. Toen haar haar was uitgevallen door de chemobehandelingen, zag ze er opeens wel heel ziek uit.”

Mee naar de chemo’s
Bij de chemobehandelingen is Lynn regelmatig aanwezig. “Het was ook fijn om te zien hoe het er aan toe ging bij zo’n chemobehandeling. Om te zien wat ze met mijn moeder doen. Ik dacht dat het iets heel engs was, maar het viel erg mee. Eigenlijk was het ook wel heel interessant. De sfeer op de dagbehandeling was ook altijd erg goed”. Lynn vertelt ook dat ze misschien wel verpleegkundige in het ziekenhuis wil worden. “Ik heb ook hier (Saxenburgh Medisch Centrum) in het ziekenhuis stage gelopen. Ik mocht meekijken op allemaal verschillende afdelingen. Toen kon ik ook stiekem even een kijkje nemen bij mijn moeder”, vertelt ze lachend.

Erover praten
“Mijn moeder is altijd erg nuchter en staat positief in het leven. Thuis hadden we het daarom vooral over de praktische zaken van de ziekte.” Dit terwijl Lynn wel de behoefte heeft om wat meer over haar gevoelens te praten. Ze praat daarom veel met haar vriend en vriendinnen. “Ik heb een vriendin waarvan haar moeder ook borstkanker heeft gehad. Met iemand praten die een beetje hetzelfde heeft doorgemaakt, vond ik erg fijn”. Lynn vertelt ook dat ze op school wel rekening hielden met de situatie thuis. “Ik zat in mijn examenjaar en had een beetje last van concentratieproblemen. Gelukkig kreeg ik in die periode veel hulp en heb ik alle vakken goed afgerond.” Al vond ze het wel confronterend dat er zo vaak naar haar moeder gevraagd werd op school. “Daardoor moest ik extra aan de ziekte denken, terwijl ik dit niet altijd wilde. De gedachte erachter was goed, maar het was soms wel een beetje teveel.”

Iets negatiefs heeft ook iets positiefs
“Mijn moeder heeft altijd gezegd: iets negatiefs heeft vaak ook altijd iets positiefs en dat is altijd zo geweest. Tijdens de behandelperiode van mijn moeder ben ik er ook achter gekomen dat ik een opleiding wil gaan volgen in de zorg. Dit had ik anders misschien wel niet geweten. Ik hoop dat ik over een tijdje hier bij Saxenburgh mag werken.”